دریغا و دردا ، که چراغ پر فروغ محفل ما خاموش گشت و طلعت زیبای خویش را کتمان ، و ما را از نظاره ی چشمان پاکش محروم داشت . پدرم را می گویم ؛ او اختری درخشان و بی نظیر بود و صد افسوس ، که با صراحت لهجه اش ما را شیفته و واله ی خود ساخت ، لیکن بار سفرش را بست و از این دیار و وادی رحلت نمود و چشمان ما را اشک بار و غم زده کرد . دیگر پس از او ، این خانه رنگ و بوی خوشی به خود نگرفت . همه ی اعضای این خانواده از نیکویی و صداقت و مهرورزی و پاکدامنی ، به عصیان و نقش من در روزهای کرونایی؛غزل اسفندیاری
باران؛نجمه فرهادی پور
فصل بهار؛ندا زارع
، ,ی ,خاموش ,چراغ ,بار ,چشمان ,ما را ,، که ,زده کرد ,کرد دیگر ,بار و
درباره این سایت